Πριν λίγες μέρες μια φίλη, μου εξέφρασε μία απορία της, μία βαθύτερη σκέψη της. Αναρωτήθηκε αν πραγματικά ήθελε να παντρευτεί γενικότερα ή αν αυτή είναι μία επιθυμία των άλλων γύρω της που απλά την ‘’μάθανε’’ να το θέλει και αυτή. Είναι μαυρομάλλα, αδύνατη, με καστανά σκούρα μάτια και υπέροχο χαμόγελο. Πριν τρεις μήνες έκλεισε τα τριάντα. Δουλεύει σε μία διαφημιστική εταιρία στο κέντρο της Αθήνας , από το πρωί μέχρι το βράδυ για 900 ψωροευρώ, όπου τα μισά τα δίνει στον γλοιώδη σπιτονοικοκύρη της και τα άλλα μισά τα διαθέτει σε έξοδα του σπιτιού και σε λούσα. Είναι κοινωνική, έχει παρέες αλλά το βράδυ όταν γυρίζει σπίτι είναι πιο μόνη από ποτέ. Αυτή την περίοδο δεν έχει σχέση. Τα χρόνια περνούν και άθελα της μαζί με αυτά η λίστα των αντρών που έχουν περάσει από το κρεβάτι της ολοένα και μεγαλώνει! Έχει ξεπεράσει πλέον τον απαιτούμενο αριθμό που χρειάζεται για να δημιουργηθεί μία ολοκληρωμένη ποδοσφαιρική ομάδα και έχει φτάσει στους αναπληρωματικούς, τον προπονητή, τον διαιτητή, μην σας πω και τους σεκιουριτάδες του γηπέδου! Αν ρωτήσει κανείς την ίδια, θα σας πει με διάχυτη ειλικρίνεια πώς δεν ήταν επιλογή της…Αν την ρωτήσει ένας άντρας με πόσους έχει πάει , θα του πει ‘’με τρεις αγάπη μου!’’ για να φανεί πιστευτή και σοβαρή! Και δεν τις φτάνουν τα ψυχολογικά της που έβγαλε πέντε άσπρες τρίχες πάνω από το κούτελο σαν την Παναγιωταρέα, δεν της φτάνει που το κάποτε φρέσκο προσωπάκι της έχει αρχίσει να ζαρώνει, έχει και εκείνα τα ρημάδια τα κιλά που δεν λένε να ξεκολλήσουμε από πάνω της! Έχει να αντιμετωπίσει και την κοινωνική κατακραυγή! : ‘’Πότε θα παντρευτείς;! Τριαντάρισες! Εγώ στην ηλικία σου είχα τρία παιδιά να φροντίσω!’’ Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο έχει κόψει κάθε επαφή με το επικριτικό σόι της εδώ και χρόνια. Ειδικά τη θεία τη Σούλα, την αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι! Είναι ικανή να την φτάσει στην αυτοκτονία! Έχει εκείνο το εκνευριστικό στιλ της θείτσας, με το χοντροκομμένο στριμωγμένο σώμα της μέσα στο συντηρητικό ταγέρ της και εκείνα τα μικρά μαύρα μάτια της που σε σκανάρουνε λες και είναι εισαγγελέας του Αρείου Πάγου! Έχει δύο παιδιά μεγάλα και έναν άντρα που δεν θέλει ούτε καν να την φτύσει! Αν σε πιάσει στο στόμα της δεν σε ξεπλένει ούτε ο Νείλος! Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέται αν πραγματικά θέλει να παντρευτεί ή αν της το χώσανε στο κεφάλι υποσυνείδητα όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν είναι πως δεν θέλει να αράξει με έναν άντρα...θέλει...θέλει να γυρίζει σε μια γλυκιά γνώριμη αγκαλιά κάθε βράδυ όταν μπαίνοντας στο σπίτι βγάζει τα τακούνια της από τα πονεμένα πόδια της. Θέλει να μοιραστεί τις αγωνίες της, τις σκέψεις της και όχι να βουλιάζει στην σιωπή της μοναξιάς της, σαν ναι χήρα συνταξιούχα ογδόντα ετών. Αυτό που σίγουρα δεν θέλει είναι να πλένει τα βρακιά του άντρα της ή να μην μπορεί να κοιμηθεί από το ροχαλητό του που μοιάζει να ναι χειρότερο και από το όριαντ εξπρές! Εκείνη θέλει να νιώσει, να αγαπήσει να ερωτευτεί!Δεν συμβιβάζεται με ένα κερασμένο δείπνο και ένα καλό κρεβάτι.Έχει απογοητευτεί, έχει πονέσει. Έχει γνωρίσει όλη την περίφημη γκάμα των αντρών που υπάρχει σ΄αυτή τη γη! Ο ένας είναι τσιγκούνης, ο άλλος μαμάκιας και άπιστος Θωμάς Και που να βρει υπομονή η χριστιανή όταν τα ελαττώματα αυτά αντί να βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου χειροτερεύουν;! Πώς να αντέξεις τον τσιγκούνη όταν βγαίνεις για ένα ρημαδοκαφέ και σου ζητάει μέχρι και το τελευταίο δεκάλεπτο μην πέσουν τα καράβια του έξω;! Θα μου πεις...κανείς δεν είναι τέλειος και θα συμφωνήσω, όμως ποιος τολμά να ρισκάρει στην εποχή μας να παντρευτεί αφού ζούμε τα Σόδομα και τα Γόμορρα;! Πώς να εμπιστευτείς σ΄έναν άντρα τη ζωή σου την ίδια όταν καθημερινά βλέπεις ότι το κέρατο πάει σύννεφο; Παλιά φοβόσουνα τις γυναίκες...τώρα φοβάσαι και τους άντρες, μιας και δεν είναι και λίγοι εκείνοι που μετά από χρόνια το γυρίζουν! Και πώς να ξέρεις αν ο γκόμενος σου την κουνάει την αχλάδια;! Και ο Γιούρι Γκέλερ να ήσουνα πάλι δεν θα το έβρισκες! Άσε που δεν ξέρεις και το άλλο...ο αγαπημένος σου Βαγγέλης ήταν πάντα Βαγγέλης; Ή παλιά ήταν η Λίτσα.com ;! Τελικά…κανείς δεν είναι κανενός και ο γάμος δεν έχει και τόσο πολύ σημασία για εμάς ουσιαστικά. Όσα συμβόλαια κι αν υπογράψουμε, όσους γάμους κι αν κάνουμε , όσους όρκους κι αν δώσουμε, κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι τα επόμενα πενήντα χρόνια της ζωής μας θα είμαστε με τον ίδιο άνθρωπο…γιατί απλά ούτε εμείς δεν γνωρίζουμε αν θα είμαστε οι ίδιοι… katia
