Τον γνώρισες σ΄ένα σπίτι ενός κοινού γνωστού σας. Δεν σου έκανε καμία απολύτως εντύπωση όταν τον πρωτοείδες. Ίσως γιατί ήξερες πως είναι παντρεμένος.Ίσως επειδή εκείνη την εποχή είχες μπουχτίσει απ΄τους λάθος άντρες και δεν ήθελες ούτε κατά διάνοια να έχεις σχέση. Είναι ψηλός,πολύ ψηλός για τα μέτρα σου και ογκώδης. Έχει ξυρισμένο κεφάλι και διαπεραστικά πράσινα μάτια...ίσως το μόνο ωραίο που έχει πάνω του. Πίνετε τα ποτά σας,γελάτε , μιλάτε όλοι μαζί για όλα τα θέματα της επικαιρότητας μέχρι που η κουβέντα φτάνει στην γυναίκα του.Εκείνος δεν θέλει να μιλήσει. Παγώνει. Σαν να τον προσπέρασε ο πιο ψυχρός άνεμος. Δεν καταλαβαίνεις και πολλά από όσα λέγονται. Η παρέα του χρησιμοποιεί λέξεις κλειδιά για να μην καταλάβουν όσοι δεν πρέπει. Δυσανασχετείς αλλά ευτυχώς αλλάζετε κουβέντα γρήγορα. Η βραδιά κυλάει ήσυχα και το διαλύετε κατά τις 3 τα ξημερώματα. Χάνεστε. Περνάει ένας μήνας. Βρίσκεσαι στο καινούργιο σου σπίτι ανέμελη και πλήρης. Όλα όσα χρειάζεσαι βρίσκονται εδώ, σ΄αυτό το σπίτι των 50 τετραγωνικών.Δεν είσαι διατεθειμένη να χαλάσεις αυτή την ηρεμία για τίποτα και για κανέναν, ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Τις σκέψεις σου, τις διακόπτει το ringtone του κινητού σου. Κοιτάς την οθόνη και βλέπεις ένα άγνωστο νούμερο. Το σηκώνεις απορημένη και σου απαντά μία μπάσα ανδρική φωνή. Είναι εκείνος. Λιτός, άμεσος και απρόβλεπτος. Σου ζητάει να βγείτε και δέχεσαι αφελέστατα. Άλλωστε δεν σου άρεσε, ούτε είχες σκοπό για κάτι παραπάνω πέρα από ένα φιλικό δείπνο. Και η πρόσκληση του ήταν τόσο χιουμοριστική που δεν σε έκανε να υποψιαστείς το οτιδήποτε. Έχετε ραντεβού στις 21.00 . Ντύνεσαι ,βάφεσαι και φοράς τις δεκάποντες γόβες σου μήπως και τον φτάσεις! Η ώρα πήγε ήδη 21.00 . Το κουδούνι χτυπά και το ραντεβού μόλις ξεκινά. Πλάκα, ώρα δέκα παρά. Βρίσκετε ένα μαγαζάκι με θέα την ακρόπολη. Είναι υπέροχα: η ακρόπολη είναι φωτισμένη, το δροσερό αεράκι χαϊδεύει το κορμί σου διακριτικά και τα αστέρια στολίζουν τον ουρανό της Αθήνας. Το ένα κρασί φέρνει το άλλο και σε κάποια στιγμή αντιλαμβάνεσαι μια πιο ‘’επιθετική’’ συμπεριφορά. Αρχικά το αρνείσαι αλλά μία ξαφνική του κίνηση επιβεβαιώνει κάθε σου ανησυχία. Εκεί που γελάς αμέριμνη, σε αρπάζει κοντά του με τα δύο του χέρια. Σε φέρνει περισσότερο κοντά του και σε κοιτάζει έντονα. Τόσο έντονα που νομίζεις ότι το βλέμμα του σε τρύπησε. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου έχει ενώσει τα χείλη του με τα δικά σου. Μένεις άναυδη. Αντιδράς,φοβάσαι. Δεν έχεις ξαναβρεθεί ποτέ με παντρεμένο,είναι κάτι πέρα από σένα.Νιώθεις ενοχές. Σκέφτεσαι εκείνη. Εσύ που πάντα έλεγες πως δεν θα το κάνεις ποτέ αυτό! Σε βλέπει, σε νιώθει και σου εκφράζει τον έρωτα του. Προσπαθεί να σε πείσει πως είναι θέμα χρόνου να χωρίσει την γυναίκα του και πως η αιτία δεν είσαι εσύ. Εσύ είσαι μόνο μια αφορμή. Τον πιστεύεις και αυτό είναι το μοιραίο σου λάθος. Δυο χρόνια μετά εκείνος ακόμα χωρίζει και συ είσαι ακόμα εκεί...στο ίδιο σημείο να περιμένεις την δική του κίνηση για να συνεχίσεις να ζεις. Ψέματα,υποσχέσεις,κρυφά ραντεβού σε βρώμικα ξενοδοχεία. Άγχος,μαρασμός και πόνος...πόνος χωρίς γιατρειά. Όλο λες στον εαυτό σου ότι θα τον χωρίσεις, αλλά μόλις σε κοιτάζει απλά σε εξουσιάζει. Έρχεται η στιγμή που τα καταφέρνεις και κάνεις τις απειλές σου πραγματικότητα. Τον χωρίζεις. Και τότε μαθαίνεις πως όσο καιρό σε παραμύθιαζε, έταζε στην γυναίκα του αγάπες και έρωτες. Η λέξη Τέλος φαντάζει στο μαύρο φόντο της ζωής σου απειλητικά.Είσαι ένα ράκος αλλά ξέρεις πως έτσι έπρεπε να γίνει. Σε ενοχλεί καθημερινά και σου ζητάει να τα ξαναβρείτε. Αλλά πλέον είσαι δυνατή και τίποτα δεν σε τρομάζει. Πλέον είσαι ελεύθερη από τις τύψεις και από τα λάθη σου. Είσαι και πάλι...εσύ. katia
