Είναι ένα ερώτημα που μάλλον έχει απασχολήσει πολλούς στην διάρκεια μακροχρόνιας σχέσης. Αν και το θέμα των ξεχωριστών διακοπών εμπνέει έναν πολιτισμό, που δεν ξέρω κατα πόσο συνάδει με την ελληνική κουλτούρα στην οποία η ανθρώπινες σχέσεις παίζουν πρωταρχικό ρόλο απο την οικογένεια μας ακόμα, ωστόσο δείχνει να υιοθετείτε απο πολλά ζευγάρια ως μέσο αναζοωγόνησης της ίδιας της σχέσης.
Δυστυχώς δεν έχουμε αποτελέσματα, βάσει έρευνας, για να ξέρουμε αν αυτό έχει κι αποτέλεσμα στην πράξη.
Σίγουρα δεν θα πρέπει να μας προβληματίσει τόσο αν θα κάνουμε χωριστές διακοπές ή όχι, αλλά τι δημιούργησε την ανάγκη μας για να το κάνουμε αυτό. Αν στο ζευγάρι υπάρχουν προστριβές οι χωριστές διακοπές θα είναι..... ..ίσως ένας τρόπος αυτογνωσίας των λαθών του καθενός εντός της σχέσης. Στην πραγματικότητα όμως τα ζευγάρια που επιλέγουν να κάνουν χωριστές διακοπές είναι απολύτως σίγουρα για την ανάγκη τους να το κάνουν, μα καθόλου σίγουρα για τους λόγους που θέλουν να το κάνουν.Κατα την προσωπική μου γνώμη θα πρέπει να έχουμε εντός της σχέσης μας , τον προσωπικό μας χώρο και χρόνο καθημερινά κι όχι σε συγκεκριμένες περιόδους μόνο όπως οι διακοπές, να δημιουργούμε κοινά νέα θέλω και να μην αφηνόμαστε στην συνήθεια της ρουτίνας και να αποδεκτούμε το ότι κοινή ζωή δεν σημαίνει οτι ζούμε την ζωή του άλλου αλλά την δική μας ζωή σεβόμενοι την ζωή του άλλου. Η σχέση μας είναι επιλογή κι έτσι θα πρέπει να είναι πάντα. Δεν ζούμε με κάποιον επειδή μας επέλεξε, αλλά εεπιδή το επιλέξαμε εμείς.Κι αυτό πρέπει να το θυμόμαστε πάντα
Μερσινιάς Θωμάς, MSc Κλινικός Ψυχολόγος.
πηγή:http://www.psyxology.gr/articles/297-2011-07-17-05-16-01.html