ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ από την katia

Οι άνθρωποι αλλάζουν. Μου το πες και συ κάποτε αλλά δεν σε πίστεψα.

 Όχι γιατί είμαι άπιστος Θωμάς,αλλά γιατί είμαι ρομαντική ψυχή και αρνούμαι να δεχτώ την σκληρή πραγματικότητα.

Οι άνθρωποι αλλάζουν. Και ενώ μέχρι χθες σε ήξερα, ξαφνικά δεν σε ξέρω. Η ζωή, σου άλλαξε κορμί, τρόπους σκέψης και συνήθειες. 
Σε κοιτάζω και μέσα από την γνώριμη μορφή σου ψάχνω να βρω την κοπέλα που ήξερα:

Εκείνη που μοιραζόμασταν τη ζωή μας. 

Εκείνη που είχα στην σκέψη μου συνεχώς. 

Εκείνη που ανησυχούσε για μένα βράδυ πρωί...

Οι άνθρωποι αλλάζουν. Και όσο κι αν δεν μπορώ να το αποδεχτώ αυτή είναι η αλήθεια. Όσο κι αν αντιδρώ, όσο κι αν σε ψάχνω δεν σε βρίσκω κι ας είσαι δίπλα μου... είσαι τόσο μακρυά μου. 

Σ΄αγαπώ κι ας άλλαξες.
 Σ΄αγαπώ κι ας μην μπορέσαμε να συνεχίσουμε να περπατάμε στο ίδιο μονοπάτι της ζωής. 

Τώρα πια περπατάμε παράλληλα και αυτό με πληγώνει. 
Έχω μείνει ακόμα παιδί κι ας  διανύω τα πρώτα τριάντα χρόνια της ζωής μου σε αυτό τον κόσμο. Ίσως και να θέλω να παραμείνω παιδί. Ίσως και να θέλω να μείνω κολλημένη στην φίλη που είχα μέχρι χθες. 

Όπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις , όσο κι αν άλλαξες, όσο κι αν άλλαξα, εγώ σ΄αγάπησα και αυτό...δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς.

για τη Ν. 

katia