Βλέπω αυτή την ομορφη φατσούλα να με κοιτάζει με αυτά τα υπέροχα μάτια και αναρωτιέμαι πώς θα ήταν να ήμουν εγώ η μαμά του, να ήμουν εγώ το λιμάνι του και ο κόσμος του όλος...
Άραγε είμαστε ποτέ έτοιμοι να γίνουμε γονείς; Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι τόσο κουρασμένη και τόσο πιεσμένη που πραγματικά χαίρομαι που δεν έχω άλλες ευθύνες. Αλλά υπάρχουν και άλλες στιγμές που νιώθω ότι πλημμυρίζω από αγάπη και ότι έχω την ανάγκη να δώσω πολλά όμορφα πράγματα.
Είναι ξεκάθαρο μέσα μου ότι δεν έχει να κάνει με τα ''πρέπει'' ,αλλά με την εσωτερική μου ανάγκη να νιώσω αυτό το απόλυτο συναίσθημα πληρότητας.
Άραγε είμαστε ποτέ έτοιμοι να γίνουμε γονείς; Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι τόσο κουρασμένη και τόσο πιεσμένη που πραγματικά χαίρομαι που δεν έχω άλλες ευθύνες. Αλλά υπάρχουν και άλλες στιγμές που νιώθω ότι πλημμυρίζω από αγάπη και ότι έχω την ανάγκη να δώσω πολλά όμορφα πράγματα.
Είναι ξεκάθαρο μέσα μου ότι δεν έχει να κάνει με τα ''πρέπει'' ,αλλά με την εσωτερική μου ανάγκη να νιώσω αυτό το απόλυτο συναίσθημα πληρότητας.












Για ένα παιδί, σε οποιαδήποτε ηλικία, το διαζύγιο των γονιών είναι ένα τεράστιο σοκ. Ο κόσμος του θα υποστεί τεράστια αλλαγή και τα παιδιά φοβούνται πολύ τις αλλαγές.
Αν το παιδί σας νιώθει ασφαλές και εισπράττει την αγάπη σας θα μπορέσει να σας εμπιστευτεί και να ξεπεράσει τον βασικότερο φόβο που έχουν τα παιδιά διαζευγμένων γονιών, φοβάται ότι ίσως κάποια στιγμή θα φύγετε κι εσείς όπως έφυγε ο μπαμπάς. 




