Βλέπω αυτή την ομορφη φατσούλα να με κοιτάζει με αυτά τα υπέροχα μάτια και αναρωτιέμαι πώς θα ήταν να ήμουν εγώ η μαμά του, να ήμουν εγώ το λιμάνι του και ο κόσμος του όλος...
Άραγε είμαστε ποτέ έτοιμοι να γίνουμε γονείς; Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι τόσο κουρασμένη και τόσο πιεσμένη που πραγματικά χαίρομαι που δεν έχω άλλες ευθύνες. Αλλά υπάρχουν και άλλες στιγμές που νιώθω ότι πλημμυρίζω από αγάπη και ότι έχω την ανάγκη να δώσω πολλά όμορφα πράγματα.
Είναι ξεκάθαρο μέσα μου ότι δεν έχει να κάνει με τα ''πρέπει'' ,αλλά με την εσωτερική μου ανάγκη να νιώσω αυτό το απόλυτο συναίσθημα πληρότητας.
Άραγε είμαστε ποτέ έτοιμοι να γίνουμε γονείς; Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι τόσο κουρασμένη και τόσο πιεσμένη που πραγματικά χαίρομαι που δεν έχω άλλες ευθύνες. Αλλά υπάρχουν και άλλες στιγμές που νιώθω ότι πλημμυρίζω από αγάπη και ότι έχω την ανάγκη να δώσω πολλά όμορφα πράγματα.
Είναι ξεκάθαρο μέσα μου ότι δεν έχει να κάνει με τα ''πρέπει'' ,αλλά με την εσωτερική μου ανάγκη να νιώσω αυτό το απόλυτο συναίσθημα πληρότητας.